Niektórzy uczestnicy protestu zaczęli wtedy opuszczać plac. Inni krzyczeli, że nie o niego chodzi, że protest nie jest wymierzony w takich jak on, lecz w masowe, niekontrolowane procesy migracyjne. Ale były też osoby, które zaczęły bić brawo, doceniając odwagę młodego człowieka. Organizatorzy próbowali zapanować nad sytuacją, prosząc go, by opuścił scenę, bo wydarzenie ma charakter zamknięty. On jednak przez kilka minut mówił dalej, cytując nawet fragmenty polskiej konstytucji dotyczące równości obywateli.
Ten incydent sprawił, że protest w Poznaniu nabrał zupełnie innego wymiaru. Media zaczęły powtarzać nagrania jego przemowy, a w internecie filmiki z tego momentu rozeszły się błyskawicznie. Na portalach społecznościowych trwała gorąca dyskusja – jedni chwalili go za odwagę, inni twierdzili, że próbował celowo sprowokować demonstrantów. Pojawiły się komentarze, że Polska potrzebuje takich głosów, które potrafią pokazać, że temat imigracji nie jest czarno-biały.
Po tym wydarzeniu w Poznaniu odbyły się liczne debaty publiczne. Na uniwersytetach i w domach kultury organizowano spotkania, podczas których dyskutowano o integracji cudzoziemców, o wyzwaniach stojących przed Polską w obliczu globalnych migracji oraz o tym, jak budować społeczeństwo otwarte, a jednocześnie dbające o swoje bezpieczeństwo. Głos młodego mężczyzny z protestu stał się symbolem, że warto rozmawiać, a nie tylko krzyczeć.
Nie oznacza to jednak, że emocje wokół hasła „Stop imigracji!” opadły. Wręcz przeciwnie – kolejne manifestacje odbywają się w innych miastach, a niektórzy politycy wykorzystują ten temat w swoich kampaniach wyborczych. Podkreślają zagrożenia związane z nielegalną migracją, rosnącą liczbą przestępstw w niektórych regionach Europy czy trudności w integracji obcych kultur. Z drugiej strony organizacje społeczne i eksperci przypominają, że Polska sama zmaga się z niedoborem rąk do pracy i że wielu imigrantów w istotny sposób przyczynia się do rozwoju gospodarki.
Incydent w Poznaniu stał się też inspiracją dla artystów. W lokalnym teatrze przygotowano spektakl inspirowany tamtym wydarzeniem, w którym aktorzy odgrywają scenę protestu, a potem zapraszają publiczność do dyskusji. Pojawiły się też murale w mieście, przedstawiające polską flagę splecioną z flagą Unii Europejskiej, a obok napis: „Dom jest tam, gdzie serce”.
To, co wydarzyło się podczas protestu, pokazuje, że społeczeństwo polskie jest pełne różnorodnych opinii, a temat imigracji nie daje się łatwo zamknąć w prostych hasłach. Z jednej strony jest naturalny lęk przed nieznanym, obawa o przyszłość własnego kraju, a z drugiej potrzeba empatii, otwartości i szacunku dla tych, którzy wybrali Polskę jako swoje miejsce na ziemi.
Dyskusja o imigracji toczy się więc dalej. Politycy, eksperci, zwykli mieszkańcy – wszyscy próbują znaleźć równowagę między bezpieczeństwem a otwartością, między ochroną tradycji a adaptacją do nowych realiów. Incydent w Poznaniu, który początkowo miał być tylko małym epizodem podczas protestu, stał się czymś więcej: impulsem do refleksji nad tym, kim jesteśmy jako społeczeństwo i jak chcemy budować naszą przyszłość.
W kolejnych tygodniach planowane są dalsze manifestacje, ale też spotkania integracyjne organizowane przez lokalne fundacje. Władze miasta Poznania zapowiedziały programy wsparcia dla dialogu międzykulturowego. W mediach pojawiają się wywiady z imigrantami, którzy opowiadają swoje historie, i z mieszkańcami, którzy podchodzą do tematu z ostrożnym optymizmem. Wszystko to pokazuje, że hasło „Stop imigracji!” może być początkiem ważnej rozmowy, a nie tylko powodem do konfliktu.
Tak więc to, co wydarzyło się w Poznaniu, na długo pozostanie w pamięci Polaków. Nie tylko dlatego, że było zaskakujące, ale także dlatego, że zmusiło wielu ludzi do zastanowienia się nad tym, czym jest patriotyzm, czym jest polskość i czy otwartość na innych może iść w parze z troską o własny kraj. I choć spór o imigrację z pewnością będzie jeszcze długo trwał, to właśnie takie momenty jak ten na poznańskim placu sprawiają, że debata staje się żywa, autentyczna i – być może – bardziej zrozumiała dla wszystkich stron.