—
Karol Nawrocki w szaliku na trybunach w Gdańsku. Prezydent zaskoczył całą Polskę
W sobotnie popołudnie, kiedy większość komentatorów politycznych spodziewała się, że prezydent Karol Nawrocki spędzi weekend w Warszawie, w Pałacu Prezydenckim lub na oficjalnych spotkaniach, media społecznościowe obiegły zdjęcia, które w mgnieniu oka stały się jednym z najczęściej komentowanych wydarzeń dnia. Na trybunach stadionu w Gdańsku pojawił się sam prezydent – ubrany w klubowy szalik, w otoczeniu kibiców, bez oficjalnego garnituru i protokolarnego dystansu. Widok głowy państwa w tak bezpośrednim i swobodnym wydaniu zaskoczył wielu, wywołując falę reakcji – od entuzjastycznych po krytyczne.
Według relacji świadków, Karol Nawrocki przybył na stadion krótko przed rozpoczęciem meczu lokalnej drużyny. Nie towarzyszył mu rozbudowany orszak ochroniarzy ani tradycyjny kordon służb, co jest normą przy obecności najważniejszych osób w państwie. Owszem, ochrona była obecna, ale zachowywała się dyskretnie, pozwalając prezydentowi na niemal swobodne poruszanie się wśród kibiców. Wielu obecnych na trybunach fanów futbolu z niedowierzaniem obserwowało scenę, gdy głowa państwa kupowała w barze stadionowym gorącą herbatę i słone precle.
– To było coś niesamowitego. Widzisz w telewizji poważnego prezydenta w garniturze, a tu nagle stoi obok ciebie w kolejce po przekąski, żartuje z ludźmi i pyta o wynik ostatniego meczu. Zero dystansu – opowiada jeden z kibiców, który zdołał zrobić sobie zdjęcie z Karolem Nawrockim.
Prezydent miał na sobie biało-zielony szalik, jednoznacznie wskazujący na sympatie do gdańskiego klubu. W mediach natychmiast rozpoczęła się dyskusja, czy taka manifestacja kibicowskich barw jest odpowiednia dla głowy państwa, która powinna zachować neutralność. Część komentatorów uważa, że gest Nawrockiego to przykład bliskości z obywatelami i autentycznego wspierania lokalnych inicjatyw sportowych. Inni przestrzegają, że może to zostać odebrane jako faworyzowanie jednej drużyny kosztem innych, co w świecie sportowych rywalizacji bywa odbierane bardzo emocjonalnie.
Sam prezydent nie zabrał jeszcze oficjalnego głosu w tej sprawie, ale jego współpracownicy nieoficjalnie przekazali mediom, że wizyta na stadionie była prywatna i wynikała z wieloletniej pasji do piłki nożnej. – Pan prezydent od dawna interesuje się sportem, a szczególnie piłką. W młodości sam grywał amatorsko. To naturalne, że kiedy tylko może, odwiedza stadiony i wspiera zawodników – powiedział jeden z urzędników Kancelarii Prezydenta.
Na trybunach pojawiło się jednak coś, co sprawiło, że wydarzenie nabrało dodatkowego znaczenia. Podczas drugiej połowy meczu organizatorzy poprosili prezydenta o symboliczną rolę – wręczenie nagrody dla najlepszego zawodnika spotkania. Nawrocki, ku uciesze publiczności, zgodził się bez wahania. Odbierając mikrofon, wygłosił krótką, spontaniczną przemowę o roli sportu w budowaniu wspólnoty i o potrzebie inwestowania w infrastrukturę sportową w całym kraju.
– Sport łączy, niezależnie od poglądów czy podziałów. Na stadionie wszyscy gramy do jednej bramki – mówił prezydent, co spotkało się z gromkimi brawami.
Internet zareagował natychmiast. Zdjęcia prezydenta w szaliku i w otoczeniu rozentuzjazmowanych kibiców obiegły Facebooka, Twittera i Instagrama w tempie błyskawicy. W komentarzach dominowały dwa nurty: zachwyt nad „normalnością” i dostępnością głowy państwa oraz sceptycyzm wobec „pokazówki” w czasie, gdy – jak twierdzą krytycy – rząd i prezydent powinni koncentrować się na rozwiązywaniu bieżących problemów kraju.
– Takie gesty są potrzebne. Ludzie muszą widzieć, że prezydent to też człowiek, że potrafi cieszyć się meczem i usiąść obok zwykłych obywateli – pisał jeden z internautów.
– Wolę, żeby zajmował się ustawami i gospodarką, a nie piłką nożną – ripostował inny użytkownik.
Polityczni komentatorzy już spekulują, że pojawienie się prezydenta na stadionie może mieć także wymiar wizerunkowy. W czasie, gdy notowania głowy państwa są w stagnacji, takie nieformalne spotkania z obywatelami mogą poprawić odbiór wizerunku Nawrockiego jako „człowieka z ludu”. To jednak broń obosieczna – każde potknięcie lub niefortunne zachowanie w takiej sytuacji może zostać błyskawicznie wychwycone przez media i przeciwników politycznych.
Warto też zauważyć, że Gdańsk nie jest przypadkowym miejscem dla Karola Nawrockiego. To jego rodzinne miasto, a lokalny klub od lat cieszy się jego sympatią. Obserwatorzy zwracają uwagę, że takie gesty mogą być także formą podkreślenia związków z regionem, co w długofalowej perspektywie może mieć znaczenie polityczne, szczególnie w kontekście przyszłych wyborów parlamentarnych czy samorządowych.
Sama atmosfera na stadionie podczas wizyty prezydenta była wyjątkowa. Kibice skandowali nie tylko hasła dopingujące drużynę, ale również okrzyki na cześć Karola Nawrockiego. Nie brakowało osób, które próbowały wręczyć mu klubowe pamiątki, koszulki czy zdjęcia do podpisu. Ochrona musiała interweniować tylko raz – gdy kilku nadgorliwych fanów próbowało przedostać się przez barierki, aby zrobić sobie wspólne selfie.
Po meczu prezydent opuścił stadion wśród oklasków, a jego wyjściu towarzyszyły spontaniczne okrzyki „Dziękujemy!”. W drodze do samochodu Nawrocki kilkakrotnie zatrzymał się, aby wymienić kilka słów z kibicami i pozować do zdjęć.
Nie wiadomo, czy podobne wizyty staną się stałym elementem kalendarza prezydenta, ale wydarzenie z Gdańska już teraz jest uznawane za jedno z najciekawszych publicznych wystąpień Karola Nawrockiego od początku jego kadencji. Pokazuje ono, że głowa państwa potrafi przełamać bariery i wyjść poza ramy sztywnego protokołu – co w Polsce, gdzie wizerunek polityków bywa często nadmiernie formalny, stanowi rzadkość.
Czy ta „piłkarska sobota” przyniesie prezydentowi realne korzyści wizerunkowe? Na odpowiedź trzeba będzie poczekać. Pewne jest jednak, że obraz Karola Nawrockiego w szaliku, uśmiechniętego, z herbatą w ręku, wśród tysięcy kibiców, na długo pozostanie w pamięci opinii publicznej.
—