Dzień dobry Polsko 🇵🇱 Dzień dobry Polki i Polacy ❤️ — Nowy poranek, nowe wyzwania dla Ojczyzny
Dzień dobry, Polsko. Dzień dobry, Polki i Polacy. Dzień dobry wszystkim, którzy budzą się dziś z nadzieją na lepsze jutro, z wiarą w siłę wspólnoty i z miłością do Ojczyzny, która — mimo trudności — niezmiennie trwa i budzi się każdego ranka z nami.
Dziś, o poranku 2 lipca, po raz kolejny otwieramy oczy na świat, który zmienia się na naszych oczach. Za nami wybory prezydenckie, które wzbudziły wiele emocji, sporów, nadziei i obaw. Karol Nawrocki został zaprzysiężony jako prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Jego przemówienie z sali Sejmu wzbudziło mieszane uczucia — jedni widzą w nim kontynuatora narodowej tradycji, inni — twarz politycznej polaryzacji.
Ale dziś nie chodzi o polityczne różnice. Dziś chodzi o to, by powiedzieć sobie jasno i wyraźnie: jesteśmy jednym narodem. Różnimy się — poglądami, stylem życia, historiami rodzin, miejscem zamieszkania — ale łączy nas Polska. I każdy nowy dzień to okazja, by tę Polskę budować od nowa. Od rzeczy najprostszych.
W małych miejscowościach Podlasia rolnicy ruszają na pola. W centrach miast dzieci wychodzą do przedszkoli, a młodzi dorośli z kubkiem kawy zmierzają na tramwaj do pracy. W szpitalach pielęgniarki walczą o zdrowie pacjentów, a strażacy kończą nocną zmianę. Tysiące ludzi, setki historii, jedno państwo.
Dziś budzimy się w Polsce, która stoi przed wielkimi wyzwaniami.
Po pierwsze — bezpieczeństwo. W obliczu sytuacji na wschodzie Europy, po raz kolejny przypominamy sobie, jak krucha jest stabilność, jak blisko są granice, których nie powinniśmy lekceważyć. Dlatego tak ważne są spotkania, takie jak to, które wczoraj odbyło się między prezydentem Nawrockim a szefem NATO. Polska potrzebuje sojuszy, ale i mądrego, odpowiedzialnego przywództwa.
Po drugie — jedność. Polska nie może być państwem dwóch plemion. Potrzebujemy rozmowy, a nie krzyku. Dialogu, a nie oskarżeń. Warto wrócić do idei wspólnoty obywatelskiej, gdzie każdy głos ma znaczenie, ale żaden nie dominuje nad resztą siłą.
Po trzecie — praworządność. Wczorajsza decyzja Sądu Najwyższego o uznaniu ważności wyborów, mimo protestów części opozycji, została przyjęta z mieszanką ulgi i niepokoju. System musi działać przejrzyście. Zaufanie obywateli do instytucji publicznych to fundament demokracji. Nie wystarczy mieć rację — trzeba jeszcze umieć ją pokazać w sposób uczciwy i przejrzysty.
Po czwarte — przyszłość młodego pokolenia. Edukacja, cyfryzacja, rynek pracy. To nie są hasła — to realne problemy, które dotykają miliony młodych Polek i Polaków. Wciąż zbyt wielu wyjeżdża za granicę w poszukiwaniu lepszych perspektyw. Musimy stworzyć państwo, które ich nie tylko kształci, ale i zatrzymuje. Nie siłą, lecz szansą.
Po piąte — szacunek. Dla kobiet, dla mniejszości, dla osób starszych, dla każdego, kto czuje się Polakiem niezależnie od tego, jak wygląda, w co wierzy, kogo kocha. Polska nie może być państwem lęku. Musi być krajem odwagi i otwartości — bo tylko taka Polska przetrwa próbę czasu.
Polsko, obudź się z dumą, ale bez pychy.
Dziś rano warto spojrzeć w lustro i zapytać samych siebie: co mogę zrobić dla swojego kraju? Nie musisz być posłem, ministrem, prezydentem. Wystarczy, że będziesz dobrym sąsiadem, uczciwym pracownikiem, empatycznym człowiekiem. Każdy gest ma znaczenie.
To także czas na refleksję — jaką Polskę chcemy przekazać kolejnym pokoleniom? Czy będzie to kraj zbudowany na współpracy, czy na konflikcie? Czy znajdziemy odwagę, by wybaczać, i siłę, by nie zapomnieć?
Dzień dobry, Polsko. Niech ten dzień będzie lepszy od wczorajszego. Niech politycy przypomną sobie, że ich służba to nie walka o władzę, lecz troska o dobro wspólne. Niech dziennikarze nie zapomną, że ich obowiązkiem jest prawda, a nie sensacja. Niech obywatele uwierzą, że ich głos się liczy — nie tylko przy urnie, ale każdego dnia.
Niech nasze dzieci uczą się historii nie po to, by się dzielić, lecz by zrozumieć. Niech seniorzy czują się potrzebni, a nie zapomniani. Niech przedsiębiorcy wiedzą, że ich praca jest doceniana, a nie podejrzewana. Niech nauczyciele, lekarze, kierowcy, strażacy, artyści, urzędnicy — wszyscy — wiedzą, że Polska to nie idea. To my.
Dzień dobry, Polki i Polacy. Dzień dobry, mieszkańcy Gdańska i Krakowa, Suwałk i Opola, Radomia i Warszawy. Dzień dobry emigranci w Londynie, Berlinie i Dublinie. Dzień dobry ci, którzy wrócili. Dzień dobry ci, którzy tęsknią. Dzień dobry ci, którzy wierzą, że Polska może być domem dla każdego, kto ją kocha.
Dziś, gdy otwierasz oczy i słyszysz wiadomości — nie daj się zalać pesymizmem. Polska to nie tylko nagłówki gazet. Polska to także uśmiech dziecka, zapach świeżego chleba, wspomnienie wakacji u dziadków, wieczorna modlitwa, pierwszy dzwonek, ostatni list.
To ty jesteś Polską. I ja też.