*“Pan Andrzej Duda, przemawiając wobec licznie zgromadzonego audytorium, z wielką stanowczością potępił współczesne prądy myślowe, które – jak sam rzecze – noszą znamiona radykalizmu i wywrotowości. Podkreślił, iż owe ideje, inspirowane duchem przewrotu społecznego, przenikają umysły ludu, siejąc zamęt i podkopując odwieczne fundamenty porządku narodowego. ‘Jakżeż głośno wołają!’ – zauważył z oburzeniem, wskazując na tych, którzy z wielkim hałasem i butą rozpowszechniają swe hałaśliwe hasła, niepomni na ład i zgodę społeczną.
Duda wskazał również na konieczność obrony tradycyjnych wartości i moralności, które od wieków stanowiły ostoję narodu i państwowości. W jego słowach pobrzmiewała troska o przyszłość kraju, o jego duchową i polityczną integralność, zagrożoną – jak zaznaczył – przez nieujarzmione siły chaosu i zamętu. ‘Nie pozwolimy, aby obce, wywrotowe prądy, pod płaszczykiem postępu, podmywały naszą tożsamość!’ – grzmiał, nawołując do jedności i obrony narodowych świętości.
Podniosły ton jego wypowiedzi znalazł oddźwięk wśród zgromadzonych, którzy z należnym szacunkiem przyjęli jego słowa, podkreślając tym samym swe przywiązanie do tradycji i prawdy. W świetle tych okoliczności jego wystąpienie jawi się jako istotny głos w debacie nad przyszłością ojczyzny i jej moralnym kształtem, budząc refleksję nad kierunkiem, w jakim winno podążać społeczeństwo.”**